Mijn bevalling, precies zoals het moest zijn

Je bevallingsverhaal online delen. Eigenlijk heb ik daar altijd wel een mening over. Waarom zou je iets dat zo privé en intiem is, op internet publiceren? En toch heb ik veel gehad aan online verhalen over bevallen en door over onderwerpen te lezen waar niet of nauwelijks over gesproken wordt. Daardoor heb ik besloten om open te zijn over mijn bevalling. Taboes zijn er om doorbroken te worden. Via dit blog deel ik mijn bevallingsverhaal.

Bevallen: een goede voorbereiding is het halve werk?

‘Vanaf het moment dat ik zwanger was, wist ik dat mijn lichaam een bevalling aankon. Ik had het volste vertrouwen in mezelf, mijn lichaam, partner en de verloskundige. Ik moet bekennen dat ik het wel een beetje spannend vond bij het zien van de twee streepjes op de zwangerschapstest.

Direct na de eerste echo voelde ik rust, dit zit goed. Mijn partner is meer dan betrokken geweest bij de bevalling. Naast dat hij heel zorgzaam is voor mij, wilde hij ook alles weten over het hele proces. Een goede voetbalcoach staat ook niet op het voetbalveld maar aan de zijlijn. Hij was en is mijn grote steun en toeverlaat.’

Een pufcursus en geboorteplan

‘Daar gingen mijn vriend en ik, op naar de pufcursus. De eerste cursus deden wij bij Mamakracht. In het begin trok ik zo een cursus in twijfel want ik had bij voorbaat een heel verkeerd beeld bij bevallingscursussen. In gedachten kreeg ik de slappe lach van het idee dat mijn vriend achter mij zat en wij samen de baby eruit zouden puffen.

Na het volgen van de cursus hadden wij veel vertrouwen en zin om dit proces samen aan te gaan. Bij Mamakracht kregen wij een template van een geboorteplan en daar hebben wij rustig samen aan gewerkt, stap voor stap. De uitkomst van het geboorteplan was onze wens voor een thuisbevalling in bad.’

De laatste loodjes wegen het zwaarst

‘De laatste babykleding zit in de wasmachine, ons huis krijgt een metamorfose en de nesteldrang slaat toe. Het is tijd om alles los te laten. Loslaten ging niet vanzelf. Het was een transformatie van bezige bij naar ‘couchpotato’. Sporten gaat niet meer en zelfs wandelen doet mijn lichaam niet veel goeds.

Heb jij wel eens gehoord van de term ‘lightning crotch’? Het betekent dat je tijdens je zwangerschap telkens een soort van stroomstoot in je vagina krijgt. Dat schijnt heel normaal te zijn maar daar wordt niet over gesproken. Zo zijn er meer kwalen waar een taboe op heerst. Hoe fijn zou het zijn om daar open over te zijn? Niet om andere zwangere vrouwen bang te maken, alleen om te informeren zodat iets niet raar voelt of dat je je onnodig zorgen maakt.’

Het begin van de bevalling en de uiteindelijke geboorte

‘Nog even genieten met zijn tweeën van een heerlijke pizza. Tijdens het eten fantaseerden wij over wanneer de baby zou komen. Niet wetende dat het zo snel zou gaan. Eenmaal thuis gingen wij op tijd naar bed totdat ik om 23 uur wakker werd van de eerste wee. Oh my god! Het voelde heel onwerkelijk en wij wisten totaal niet wat te verwachten. Ik hoopte dat het in de ochtend echt zou beginnen zodat ik lekker uitgerust zou zijn.

De bevalling kwam op gang en ik was totaal in de wolken. Wij gaan onze kleine man ontmoeten, ik voel het. Nu kan het niet lang meer duren. Binnen korte tijd kreeg ik elke vijf minuten een wee. De verloskundige kwam naar ons toe en het bevallingsbad stond beneden klaar. Jeetje, wat zijn weeën intens. In mijn achterhoofd dacht ik dat het dan waarschijnlijk effectief was.’

Een ziekenhuisbevalling, dat stond niet op de planning

‘Het is 8 uur in de ochtend en mijn lichaam trekt het niet meer. De ontsluiting gaat voor mijn gevoel niet snel genoeg en ik ben kapot. De intense weeën blijken toch niet zo effectief te zijn. Ik moet een keuze maken, wij gaan naar het ziekenhuis. Gelukkig maakt de baby het goed en deze keuze voelt het beste aan. In het ziekenhuis aangekomen blijkt dat onze zoon in een halve sterrenkijker ligt waardoor ik niet genoeg ontsluiting krijg.

Alles wordt uit de kast getrokken en ik sta nog net niet op mijn kop. Het helpt niet. Rond 17 uur hak ik de knoop door, ik kies voor een keizersnede. Het voelt als een troostprijs na 20 uur lang weeën en pijn. Een golf van verdriet overvalt mij. Ik voel rouw en moet alles laten bezinken. Mijn vriend en ik zijn enorm van slag. Dit wilden wij niet en hadden het niet verwacht, ondanks al het voorwerk. Wij hadden geen rekening gehouden met het feit dat een bevalling een samenwerking is tussen mij en de baby. Hij zat vast en kon niet verder het geboortekanaal in.’

Hoera! Onze prachtige zoon Louen is geboren

‘Om 18.46 uur komt onze zoon Louen Leo Idse Overwijk ter wereld. Ondanks een totaal ander geboorteplan, is het een prachtige bevalling geworden. Mijn vriend zit naast mij en houdt mijn hand vast. Het doek in de operatiekamer gaat naar beneden en wij zien hoe hij uit mijn buik komt. Woorden schieten tekort en ineens is alles relatief. Hij is er!

Tranen rollen over mijn wangen en ik kan alleen maar denken: “wat ben je mooi.” Opeens begint hij te hoesten omdat hij in het vruchtwater heeft gepoept en dat heeft ingeslikt en ingeademd. Ik voelde mij opgelucht. Dit was de juiste keuze en het is goed zo. Na de nodige checks van de kinderarts mag de kersverse papa de navelstreng doorknippen. Onze zoon wordt op mijn borst gelegd en wat mij betreft mag dan de hele wereld vergaan. Onze zoon is geboren en wij zijn ouder.’

Mijn terugblik op de bevalling

‘Alle clichés zijn waar. Ik kan mij geeneens herinneren hoeveel pijn de bevalling deed. Ik ben zo ongelofelijk trots op mijn lichaam, mijn bevalling en mezelf. Wie zegt dat de man voor spek en bonen bij de bevalling is, onderschat de man echt. Ik heb dit al vaker gezegd. Tijdens mijn bevalling voelde ik mij gedragen, veilig en gesteund. Ik had dan niet de volledige controle, wel de regie.

Mijn vriend heeft mij tijdens het hele proces bijgestaan, mijn grenzen voor mij bewaakt en een bemoedigende blik of peptalk gegeven als ik geen boe of bah meer kon zeggen. Ik kon er opnieuw tegenaan. Zonder hem had ik deze ervaring niet kunnen doen. Vergeet niet dat zijn wereld ook even instortte toen ik naar de operatiekamer werd gereden. De moeder van zijn kind lag op tafel en hij was machteloos. Hij was er voor mij en verdient een medaille. Ik hou alleen nog maar meer van hem.’

Positiviteit, dankbaarheid en professionaliteit

‘Ik kijk met een positief gevoel terug op mijn bevalling. Mijn verloskundige van House of Birth, Pascalle, heeft mij en mijn vriend begeleidt. Zij heeft ervoor gezorgd dat ik op de juiste momenten het beste advies kreeg zodat wij samen een weloverwogen beslissing konden nemen. Ze heeft al die tijd naast mijn bed gezeten, zelfs toen dat niet meer nodig was. Zij voelde zich zelfs bezwaard om te gaan. Pascalle is een echte vakvrouw in hart en nieren en ik blijf haar voor altijd dankbaar.

Daarnaast ben ik het ziekenhuispersoneel van het Ikazia ziekenhuis dankbaar. Zij zijn liefdevol, begripvol en zorgen ervoor dat ik de regie hield en mij veilig voelde. Ondanks dat het niet de bevalling is geworden die ik in eerste instantie in gedachten had, heb ik een prachtige bevalling gehad. Het was precies zoals het moest zijn.’

Emoties verwerken en loslaten voor sterke toekomst

‘Na de bevalling moest ik twee nachten in het ziekenhuis blijven. Louen werd elke twee uur grondig gecheckt en hapte direct goed aan voor de borstvoeding. Eindelijk mochten wij naar huis. Ik ga evengoed in therapie, ondanks dat ik een positief gevoel heb overgehouden aan de bevalling. Dit doe ik bij dezelfde vrouw waar ik ook ben geweest voor het verwerken van mijn eerdere miskraam. Ik was voor mijn bevalling nog nooit geopereerd en word nog steeds misselijk als ik daaraan terugdenk.

Tijdens de operatie zijn er heel veel foto’s gemaakt, daar ben ik erg blij mee. Deze helpen mij en mijn vriend bij de verwerking. Ik heb de foto’s gezien maar heb nog steeds moeite om te bekijken. De tijd heelt alle wonden en de komende 6 weken ben ik nog bezig met herstellen. Loslaten, vertragen en accepteren. Dat is de les die ik haal uit mijn bevalling.

Voor nu geniet ik van alles, van mijn kersverse gezin en dierbare. Binnenkort schrijf ik een blog over het vierde trimester en de kraamtijd. Misschien wil jij zelf iets delen over je bevalling of heb je tips hoe om te gaan met bepaalde gebeurtenissen. Ik ben erg benieuwd naar jouw ervaringen. Stuur mij gerust een bericht via de website of WhatsApp.’